Raai nou eens.
Vanmorgen liep ik lekker te wandelen, te spelen en een heleboel meer ongein uit te halen, waren we bijna thuis, schrok ik me het ape hoedje.
Zo schuin uit mijn ooghoeken zag ik een hele grote hond, ik begon te gillen van angst.
Ben als een haas gillend onder de stilstaande auto gelopen.
Moest ik er onderuit komen van het vrouwtje, en naar dat grote beest toe gaan.
Nou mooi niet, gillen met die hap. Geen pardon hoor, ik moest naar die hond kijken, groot zwart en een hele grote bek." Kom op" riep het vrouwtje, laat maar eens zien wie je bent.
En weet je het viel allemaal wel mee, hij was best aardig, Deed helemaal niks, Hij hief zijn poot op en ik dacht ja nou krijg ik je, en ben er meteen mee gaan spelen, hij vond het prima!!!
We hebben best leuk gespeeld en hij begreep me prima.
Wat, is het toch raar he, dat je meteen bang bent als je iets vreemds ziet, toen ik hier net was had ik het ook, soms komt het ineens terug.
Gelukkig had het vrouwtje weer gelijk, niet bang zijn hoor, gewoon doen, dan is alles aardig.
Je kan vlug genoeg van je afbijten als je later merkt dat het verkeerd gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten